“Клёцкі з душамі” – страва, распаўсюджаная на захадзе Віцебскай вобласці, у тым ліку і на тэрыторыі Глыбоцкага раёна. Назву страва атрымала ад начынкі, якая змешчана ў сярэдзіне клёцкі і называецца “душой”. Першапачаткова клёцкі з’яўляліся рытуальнай стравай памінальнага стала, але з часам іх сталі гатаваць і ў выхадныя і святочныя дні. Асноўным кампанентам для прыгатавання з’яўляецца бульба, а таксама мука і цыбуля. Для начынкі выкарыстоўваюць такія прадукты, як сала, фарш, грыбы і дамашняя каўбаса. Працэс прыгатавання клёцак патрабуе дакладных навыкаў. Бульбяную масу, надзёртую на мелкую тарку, патрэбна адцадзіць. Пасля таго, як адстаіцца вада, яе зліваюць, а крухмал кладуць у дранку, затым соляць, дабаўляюць муку ці вараную бульбу (па жаданні гаспадыні) і змешваюць. Начынка закладваецца ў дранку і фарміруюцца клёцкі, якія кідаюць у круты кіпень.

Практыка прыгатавання гэтай стравы не перарывалася, што звязана з трывалым замацаваннем яе ў мясцовай сістэме харчавання і дастаткова простай рэцэптурай, якая перадаецца з пакалення ў пакаленне, выкарыстоўваецца ў пунктах харчавання. Эксперты лічаць, што ўключэнне ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей беларускай стравы “Клёцкі з душамі” дазволіць папулярызаваць нацыянальную кухню.